Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

vrijdag 23 juli 2010

Gewone brokken

Enkele dagen geleden kwam het Hofventje in de Katbladstraat. Eerst zat hij een tijdje verderop (bij Oscar voor de deur) te mekkeren, even later, toen wij hem riepen (Hé, jochie!) kwam hij snel aanhobbelen. En omdat hij dacht dat wij hem binnen hadden genodigd, ging hij maar direct op zoek in onze keuken.
Dat vond mevrouw Katblad geen goed idee. Ze deed wat brokjes in een bakje en troonde het ventje weer mee naar buiten.


Onder grote belangstelling (van onze redactiekatten) viel het ventje op de brokjes aan en het smakte en smekte van jewelste. Het viel ons alleen wel op dat het ventje steeds bij het horen van het passeren van een wielhuis (over de gevaarlijke weg) verschrikt opkeek en even ophield met schrokken. Vervolgens dook hij weer vol overgave met zijn snuit in de brokken. De Boez snapte er niets van. Hoe kun je nou zo enthousiast van die stomme brokkies eten? Dan moesten het wel heel bijzondere zijn, heh?




Maar nee, het waren de gewone brokken, een mix van Felix, Whiskas, Gourmet en nog wat andere (onbekende) merken. Ventje had gewoon stevige trek, iets wat de Boez dus niet kent.
Wel, toen ventje vond dat ie genoeg had gegeten, vertrok hij weer rap richting Hoftuin. Daar voelt hij zich blijkbaar het veiligst en daar is hij ook welkom (Rooie Gijs trapt immers geen deuk in een pakkie boter meer, heh?).
Het wachten is nog steeds op een mens dat hem als de zijne/hare herkent, of een reactie op de "gevonden" melding op de diverse sites .... Wij hebben inmiddels tussen zijn schouderblaadjes gevoeld of daar geen chip zit, maar wij troffen tussen de schonkige botjes geen rijstekorreltje aan. Als hij inderdaad geen chip heeft en niet wordt opgehaald, is er een grote kans dat hij tenslotte, na het verwijderen van zijn pingpong-balletjes uiteraard, wel ergens terecht kan, d.w.z. wordt geadopteerd... Want zo'n schat als dit Hoftuinventje hoort niet in een hokkie thuis.
Nog even voor onze ongeruste bioloog: Hoftuinventje wordt goed verzorgd en krijgt van allerlei kanten lekkere hapjes!

1 opmerking:

Hans zei

Ik zou ook geen brok door mijn keel krijgen, als ik hem honger zag leiden! Nog steeds jammer dat ik er geen vierde bij kan hebben door de nukken van Ceesje! Die oevrigens weer wat is aangekomen sinds afgelopen vrijdag! Blijkbaar had ze net als haar baasje last van de hitte. Ze niest bovendien net zo veel, zo niet meer! (geen niesziekte, heb ik ooit naar laten kijken).